Ömer Halisdemir kimdir
15 Temmuz 2016 FETÖ’cü Darbe teşebbüsü gecesinde, kumandanından aldığı buyrukla ülkesini canı kıymetine koruyan Şehit Ömer Halisdemir’in hayat hikayesidir…
15 Temmuz, kuşkusuz tüm Türkiye için bir yandan gururla anarken, bir yandan unutmak istediği bir gün. Şehit Ömer Halisdemir de, işte gururlu yanlarından. Sonraki gün gazetelerin yazdığı üzere o, darbenin seyrini değiştiren değerli isimlerden biriydi. Biraz sonra okuyacaklarınız ortasında dediğim üzere de hepimiz üzere sıradan, kendine nazaran sıra dışı bir hayat yaşadı. İnsanlığın gözünü bürüyen bedel addettiği şeyler onun hayatını elinden aldı. Lakin madalyonun parlayan öbür yüzünden bakınca Halisdemir, şehitlik mertebesine ulaşma talihine nail olmuştu.
Her ne kadar o 15 Temmuz’da yine bir diğer huzura doğmuş olsa da, bugün onun dünyaya nazaran 45. Yaş günü!
Kutlu olsun!
Çocukluğu
Ömer, 20 Şubat 1974’te, Niğde’nin Bor ilçesine bağlı Çukurkuyu beldesinde, Fadimeana ve Hasan Hüseyin Halisdemir çiftinin yedi çocuğundan biri olarak dünyaya geldi. Doğduğu bu küçük beldede vatan sevgisiyle yetiştirilen Ömer, okuldan sonra hayvanlarının peşinde koşturan bir çoban olarak geçirdi çocukluğunu. Sevgi dolu ve başarılı bir çocuktu.
Belki sıradan, tahminen de sıra dışıydı çocukluğu ve sonrası. Nihayetinde onu hafızamıza kazıyan 15 Temmuz darbe teşebbüsü gecesinde vatanını canı kıymetine koruduğu o an olacaktı. Evet, Ömer, ruhu muvaffakiyete, sevgiye doymayan bir çocuktu ve bir gün ülkesi için canından vazgeçecek ve şehit olacaktı…
Babası onun çocukluğunu ve sevgi dolu yanını bir gün kendisine uzatılan bir mikrofona şu cümlelerle anlatacağından şimdilerde habersizdi şüphesiz:
“Çocukluğunda çok başarılı bir çocuktu. Hayvanları, doğayı çok severdi. Bütün okulları muvaffakiyetle okuyordu. Okuldan konuta geldiğinde ve boş vakitlerinde bana yardımcı olurdu. Hayvanları otlatırdı. Çok güçlü bir yapısı vardı. Benim en çok güç aldığım takviye aldığım çocuğumdu.
Nasıl ki çocukken işte güçte en büyük yardımcımsa meslek sahibi olduğunda da en büyük destekçim oldu. Kardeşlerini çok severdi. Onlar için çok şey yaptı. Bütün kardeşlerine sahip çıktı. Beni ayakta tutan o çocuktu.”
Ömer Halisdemir evlendi
Ömer, okullarını muvaffakiyet ile bitirmiş, asker olmuştu. Büyütüldüğü vatan sevgisinin ağır basan yanından sonra öbür bir meslek seçmesi şaşırtan olurdu doğrusu. 1999’da, Piyade Astsubay olarak Türk Silahlı Kuvvetleri’ne katılmıştı. Yurt içinde ve yurt dışında pek çok vazifelerde bulunacaktı…
Hatice ile de hayatını birleştirmiş, iki çocukla da evliliklerini taçlandırmışlardı. Kızlarına Elifnur, oğullarına da Doğan Ertuğrul ismini verdiler.
15 Temmuz günü
Ömer, misyonunun başındaydı. Annesinin rahatsızlığı sebebiyle de ortayı çok açmıyor, iki üç güne bir konutunu arıyordu. 15 Temmuz günü de aramıştı. Cuma günü babası balkonda otururken çalmıştı telefon. Doğduğu o küçük beldeye, Çukurkuyu’ya bir konut yaptırmayı çok istiyordu. Bunun için kredi çektiğini haber veriyordu babasına. “Baba bankadan kredi çektim, bugün nöbetim var, cumartesi günü yola çıkar pazar günü gelirim, komutanımdan 1 gün müsaade aldım, salı günü döneceğim, çarşamba günü yurt dışı misyonum var” dedi.
Baba yüreğinin hissiyatı mıdır bilinmez, yolda kaza filan olursa diye Hüseyin Beyefendi; gelmesin diye düşünmüştü. “Baba yola çıkacağım, tahminen 6 ay dönemem, görevdeyim” dedi Ömer. Hüseyin Beyefendi, oğlunun sesini son kere duyduğundan habersizdi. Bu kere biz planlar yaparken hayatın yaptığı planların yanında, hainlerin planı ağır basacaktı.
Her şey olup bittikten sonra ise, Hüseyin Bey’in dudaklarından acı dolu bir gururla şu cümleler dökülecekti: “Milletimi kurtarmış, vatanımı kurtarmış, bir çocuk feda etmişim. Allahıma dua ediyorum bana da bu türlü bir çocuk verdiği için. Acısı çok fazla lakin yavrum kurtarmış.”
Şehitliğe giden yol
15 Temmuz gecesi tarih yazacak olan Türkiye askeri darbe teşebbüsü sırasında Ömer Halisdemir, Özel Kuvvetler Komutanlığı’nda vazifeli astsubaydı. Burası darbe teşebbüsünün en kritik noktalarındandı. Darbeci Özel Kuvvetler Birinci Tugay Kumandanı Tuğgeneral Semih Terzi, Özel Kuvvetler Komutanlığı’nı ele geçirmek için plana nazaran bulunduğu Diyarbakır’dan Ankara’ya uçtu. Silopi’de vazifeli FETÖcü Terzi, saat 02.16 sularında, yanında tam teçhizatlı 40 asker ile komutanlığa gelmişti.
Özel Kuvvetler Kumandanı Tümgeneral Zekai Aksakallı’nın makam aracı, Külliye’ye giden yolda, üç araç tarafından sıkıştırılmıştı. Tümgeneral Aksakallı, bu pusudan kurtulmayı başardı. Bir şeyler döndüğünü anlamış, üstüne Özel Kuvvetler Karargahı’nın da ele geçirilmek istendiğini öğrenmişti. Çabucak telefona sarılıp karargahı aradı ve “Ben oraya geliyorum. Kışlanın emniyetini sağlayın. İçeriye kumandanlardan kimseyi almayın. Gerekirse ateş edin!” diye buyruk verdi.
Bu gecenin seyrini değiştireceğinden Halisdemir’in de haberi yoktu şüphesiz. Lakin o da her Türk askeri üzere tetikte bekliyordu. Madalyonun bir öteki yüzünden yansıyan bakışa nazaran, bu defa şehitlik mertebesi, onun talihiydi. Kumandanı, Tümgeneral Zekai Aksakallı, karargahtan sonra askeri Halisdemir’i aramış ve buyruğunu vermişti: “Sana, vatanımız ve milletimiz ismine tarihi bir vazife veriyorum. Tuğgeneral Terzi, vatan hainidir; isyancıdır. Onu, karargaha girmeden öldür! Bunun sonunda şehadet var. Biliyorsun seninle 20 yıllık beraberliğimiz var. Hakkını helal et!”
İnsan kahramanlık kıssalarıyla, destanlarla kuşatılmış bir millete mensup olunca, endişeyi hiç hisler ortasına dahil etmiyor doğal. Kuşkusuz Halisdemir’in de kaybedecek çok şeyi vardı, ailesi, sevdikleri, evlatları… Lakin hiçbiri vatan kadar ehemmiyetli değildi. Daha da doğrusu, şu anda ona verilen vazife, vatanının içinde bulunan o çok sevdiklerini de kapsıyordu…
Ömer Halisdemir şehit oldu
Hem vakit akmıyordu, hem de adeta durmuştu. Saat 02.16 sularında FETÖcü Terzi ve teçhizatlı takımı komutanlığa ulaştığında, Halisdemir de Özel Kuvvetler Komutanlığı binası girişindeki ağaçlık alanda saklanmıştı. Helikopterden inip karargah binasına yanlışsız yürüyen darbeci askerlerin ortasına karıştı ve teçhizatlı 40 askerin ortasından ustalıkla sıyrıldı. Tıpkı çobanlık yaptığı, babasına yardım ettiği çocuk yaşlarında üzere cevvaldi. Mesleğinin ruhundan çok ötesini taşıyordu. Darbe için kanlı elleriyle düğmeye basmış FETÖcü Tuğgeneral Terzi’ye 3 el ateş etti. Evet, mutlaka her şey çok süratli olmuştu; fakat hakikaten bir yandan da vakit akmıyordu. Terzi yere yığılmıştı. Tüm bu karmaşa sırasında, Halisdemir koşarak uzaklaşmak isterken, Terzi’nin muhafazalarından Binbaşı Fatih Şahin ve Üsteğmen Mihrali Atmaca ile tam teçhizatlı darbeciler arka arda tetiğe bastılar. Halisdemir’e, birinci etapta 15 el ateş edilmişti. Daha sonra hazırlanacak olan raporda, birinci kurşunu sıkanın FETÖcü Şahin olduğu anlaşılacaktı. Ayrıyeten Halisdemir’e toplamda 12 el ateş etmişti.
Halisdemir’in vurduğu FETÖ’cü Terzi, cuntacılar tarafından acilen karargah binasına taşındı. Halisdemir de şimdi ölmemişti; ağır yaralıydı. Halisdemir’in ağır yaralı vücudu, ağaçlık alandan karargah binasının önüne kadar taşındı. Bu sırada komutanlıkta misyonlu ambulans da gelmişti. Lakin ambulans, cuntacıların talimatı üzerine Halisdemir’e hiçbir müdahalede bulunamadı. Terzi ise, çabucak helikopterle GATA’ya gerçek yola çıkarılmıştı. Fakat kanlı elleriyle yolda öldü.
Halisdemir ise, onca kurşuna karşın hala direniyordu. Fakat cuntacılar, onun ölmediğini anladıklarında canice ateş etmeye devam ettiler. FETÖ’cü Atmaca, o cani ellerin sahibiydi. Ve Halisdemir, vücuduna saplanan 30 kurşunla şehit oldu!
Sonrası kulakları çınlatan bir gurur!
Darbe teşebbüsü sonrası
Olay sonunda darbeci kumandan Terzi ölmüştü. Tekrar darbe yanlısı astsubaylar Nedim Şahin ve Gökmen Cet da meyyit eşe geçirildi. 36’sı ise, teslim alındı ve Gölbaşı Sulh Ceza Hakimliği’nce tutuklandı.
Halisdemir, 16 Temmuz 2016’da Gölbaşı’da hayata gözlerini kapamış, kahraman vücudu 17 Temmuz’da çocukluğunun geçtiği yere, Çukurkuyu’ya defnedildi. Cumhurbaşkanı’ndan halka, kabri ziyaretçi akınına uğradı. Ve şüphesiz, hiç unutulmayacaktı!
Bunların yanında sonraki gün neredeyse bütün gazeteler Halisdemir’den şöyle bahseden başlıklar ve manşetler attı: “Darbe teşebbüsünü değiştiren isimlerden biri!” Bunun üzere daha pek çok gurur dolu an yaşandı Türkiye’nin dört bir yanından. Öncelikle anısına duyulan hürmetten Halisdemir’in vurulduğu yer, özel bir kaplama ile müdafaa altına alındı.
Şair Dursun Ali Erzincalı, Şehit Halisdemir’e ithafen, “30 Kuş” ismini verdiği bir şiir yazdı. Bu şiire çekilen klipin akabinde, tıpkı isimle şehidimizi anlatan bir kısa sinema de çekildi. Kentindeki üniversiteye ismi verildi. Keza ülkemizdeki birçok cadde, okul, öğrenci yurdu üzere yerlere de ismi, yaşatılmak üzere verildi. Ağustos 2016’da da, Mersin’deki Şehitler Parkı’na, 4,60 metre uzunluğunda bir heykeli dikildi.
Kuşkusuz en manalı olanı, Niğde’de kendisi için bir hatıra ormanı oluşturulmuş olmasıydı. Zira kardeşi Soner Halisdemir’in beyanına nazaran, ağabeyi doğayı çok seviyor ve daima “Bir vatandaş bir tane ağaç diksin; en büyük isteğim bu!” diyordu…
Sevdiği ağaçların gölgesinde, vatanı için canından hiç düşünmeden vazgeçen, kuşkusuz geride sevdiklerine barış dolu bir ülke bıraktığını hayal eden bir Ömer Halisdemir geçti bu dünyadan…
İyi ki…
Damla Karakuş
[email protected]
Not:
Biyografisini okumak istediğiniz şahısları lütfen bizimle paylaşın.
Instagram: biyografivekitap
